موسیقی‌دان آمریکایی نقاش شد

متیو دیر - Matthew Dear نمایشگاهی با عنوان متیو دی‌یر: رنگ متحرک برپا کرده که تا ۱۰ ژوئن به کار خود ادامه خواهد داد.

این موزیسین آمریکایی نمایشگاه هنرهای تجسمی خود را در Spot Lite دیترویت افتتاح کرده است.

در این نمایشگاه نقاشی‌هایی که عشق متیو دیر به رنگ و تصویر با کشف دوباره اشتیاقش برای این کار پس از کار رنگ‌آمیزی با فرزندانش را نشان می‌دهد، ارائه شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این اولین بار است که هنرمند موسیقی هنرهای تجسمی خود را به صورت عمومی به نمایش می‌گذارد و تمامی آثارش نیز به فروش می‌رسد.

Talking Heads، David Bowie، Adonis، Nitzer Ebb و Roman Flügel عناوینی است که متیو دیر آنها را به عنوان موسیقی الهام‌بخش فهرست کرده است.

او گفته در موسیقی متاثر از برایان انو - Brian Eno و بسیاری از کارهای اوست.

برایان انو موسیقی‌دان، تنظیم‌کننده، تهیه‌کننده، خواننده و هنرمند تجسمی کار انگلیسی است که به عنوان یکی از بنیان‌گذاران اصلی موسیقی امبینت شناخته می‌شود.

امبینت گونه‌ای از موسیقی برآمده از آثار هنرمندان سینث‌ پاپ تجربی دهه ۱۹۷۰ میلادی است؛ مانند کرافت‌ورک و برایان اینو - که مبنای موسیقی را در استفاده از سینث‌سایزر فرض داشتند و فضای خلسه‌آور موسیقی تکنو دهه ۱۹۸۰ میلادی است.

موسیقی اَمبینت در سال‌های آغازین دهه ۱۹۹۰ میلادی و به لطف آثار گروه‌هایی مانند The Orb و هنرمندانی هم‌چون افکس توئین محبوبیت پیدا کرد.

در موسیقی اَمبینت بیش از آن‌که به ملودی و ضرب اهمیت داده شود به عناصر کمپوزیسیون و جنس و بافت صداها توجه می‌شود.

اولین آلبومی که متیو منتشر کرد، Dear Luck to Heaven نام دارد که در سال ۲۰۰۳ آن را ارائه کرد و به عنوان تلفیقی اصلی از پاپ و مینیمال تکنو مورد تحسین قرار گرفت.

تک‌آهنگ آلبوم Dog Days متیو دیر به یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های Spectral و مورد علاقه دی‌جی‌های بین‌المللی مانند ریچی هاوتین تبدیل شد.

57245

کد خبر 1758691

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: خواننده موسیقی نمایشگاه هنری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۱۲۵۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هنری که لاکچری شده!

گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مصطفی میرزاباقری ـ مسئله گرانی موضوعی نیست که کسی از آن خبر نداشته باشد و حتی پولدار‌ها هم از وضعیت گرانی می‌نالند. هر روز یک کالایی گران می‌شود، یک روز گوشت، یک روز نوبت مرغ است، یک روز نوبت میوه و روز دیگر گرانی مسکن و. هر روز یک موضوع در اقتصاد ما مطرح و به چالش تبدیل می‌شود.

این گرانی‌ها به فرهنگ هم رسوخ پیدا کرده و به کنسرت‌ها هم کشیده شده است. بلیت کنسرت‌ها از روز‌های اول سال به حدود یک میلیون تومان هم رسیده و این سوال مطرح است که طی یک ماه گذشته مگر چه اتفاقی افتاده که بلیت کنسرت به صورت چراغ خاموش این همه افزایش قیمت داشته است؟

برگزاری کنسرت در بسیاری از جوامع امری رایج به شمار می‌رود و سالانه هنرمندان مطرح موسیقی در فصول مختلف سال در فستیوال‌ها و یا تور‌های کنسرت خود روی صحنه می‌روند؛ بدین ترتیب مردم می‌توانند با حضور در این کنسرت‌ها اوقات خوشی را تجربه کنند. هرچند که کنسرت رفتن حداقل در ژانر‌های عامه‌پسند در سایر کشور‌ها امری عادی به شمار می‌رود و کنسرت رفتن بجز در ژانر‌های اپرا یا کلاسیک کالایی لوکس به شمار نمی‌آید، اما با بالا رفتن نرخ تورم، مردم عادی کمتر می‌توانند در یک کنسرت شرکت کنند.

نکته تلخ ماجرا اینجاست که گرانی‌ها وافزایش نامتعارف هزینه‌ها از سبد فرهنگی خانواده‌های ایرانی کاسته و بیشترین ضربه را به اهالی فرهنگ و هنر وارد کرده و کنسرت‌های چند صد هزار تومانی باعث شده خیلی از خانواده‌ها خط قرمزی دور اینگونه برنامه‌های فرهنگی و شاد بکشند. در حال حاضر ارتباط با موسیقی فقط با دانلود و شنیدن آهنگ از سایت‌های رسمی و غیررسمی اتفاق میفتد و فقط کسانی که توانایی مالی دارند می‌توانند به کنسرت بروند.

باید قبول کرد که کنسرت هم به کالایی لوکس و لاکچری تبدیل شده که دیگر همگان امکان استفاده از این شرایط را ندارند و افزایش قیمت بلیط باعث شده مخاطبان بالقوه کنسرت‌هاهرگز به مخاطب فعال بدل نشوند و نیز از مخاطبان بالفعل موسیقی کاسته شود که در دراز مدت به نفع هیچکسی نیست.

وقتی بلیت کنسرتی حدود ۹۰۰ هزارتومان باشد، یک خانواده چهار نفره باید سه میلیون و ۶۰۰ هزارتومان هزینه کند. با احتساب پایه حقوق یک کارمند یا کارگر مطابق با پایه دستمزد وزارت کار، این رقم یک سوم میزان حقوقشان است.

گران شدنی هر کالایی منجر به ریزش مخاطبان آن کالا یا خدمات است، اما مردم مجبورند خود را با این شرایط وفق دهند و خود را با این شرایط سازگار کند نه اینکه عادت کنند و افزایش قیمت‌ها باعث حذف کالای فرهنگی از سبد خانوار‌ها شده است.

به هر حال با توجه به شعار امسال امیدواریم حتی مردم در صحنه هنر هم دخیل شوند و حتی برگزاری جشنواره‎‌های موسیقی هم به بخش خصوصی واگذار شود و ارگان‌ها، بنیاد‌ها و سازمان‌های مربوطه با توجه به نام‌گذاری سال ۱۴۰۳ به عنوان «جهش تولید با مشارکت مردم» از سوی رهبر انقلاب برای کمک به تولید آثار ارزشمند هنری قدم برداردند.

اگر هزینه فعالیت‌های فرهنگی بالا رود و اگر سینما و موسیقی کشور تعطیل شود، چه چیزی از فرهنگ باقی می‌ماند؟

البته همه تقصیر‌ها را نباید به گردن قیمت بلیت کنسرت انداخت و باید فرآیند اقتصادی برگزاری کنسرت‌ها هم اصلاح شود تا شاهد حضور همه اقشار جامعه در کنسرت‌ها باشیم.

باید قبول کرد که کنسرت‌ها تثیر بالایی در شادی‌بخشی دارند و باید پیش از هر چیزی برای ایجاد این شادی زیرساخت‌های اصلی مانند سالن‌های مناسب ایجاد شود و سپس با حمایت‌های دولتی نرخ قیمت بلیت‌ها را کنترل کرد تا عامه مردم بتوانند حداقل سالی دو بار به کنسرت بروند و از شادی‌های جمعی محروم نشوند.

انتهای پیام/